آسانسور، بالابر یا آسانبر چیست ؟

 

آسانسور چیست و چه کاربردی دارد؟ 

هر فرد به طور متوسط روزانه 4 بار از آسانسور استفاده می کند! آیا تا به حال به این مساله فکر کرده بودید؟ در این مقاله باهم به بررسی آسانسور و کاربرد آن می پردازیم.

آسانسورها از کجا آمدند؟

با افزایش جمعیت و ساخت و سازهای عمودی در شهرها، سختی بالا و پایین رفتن از پله از معضلات زندگی شد. مخترعان صنعتی در صدد حل این مشکل برآمدند. پایه‌گذار علمی و طراح آسانسور های امروزی، دانشمند و ریاضی‌دان بزرگ، آتوود است. چیزی که آتوود طراحی کرد بیشتر شبیه به بالابر یا آسانبر بود. اما این مشکل همچنان پابرجا بود تا اینکه یک مکانیک آمریکایی به نام الیشا اوتیس ایمنی را در بالابر با به‌کارگیری چرخی ضامن‌دار که در صورت پاره‌شدن طناب، اندکی پس از سقوط بالابر را متوقف می‌کرد، فراهم کرد. این اختراع که در سال ۱۸۵۴ در نمایشگاهی در نیویورک پرده‌برداری شد، مقدمه‌ای برای کاربرد گستردهٔ بالابر بود. به آسانسور، بالابر یا آسانبر هم گفته می‌شود.

ریشه کلمه آسانسور

ریشه کلمه آسانسور، بالابر یا آسانبر کلمه فرانسوی ascenseur است. این وسیله اتاقکی است برای جابجایی عمودی افراد یا کالا بین طبقات. آسانسور ها بوسیله موتورهای الکتریکی یا هیدرولیکی کار می کنند. البته امروزه آسانسورهای مغناطیسی نیز رواج پیدا کرده اند.

 

درباره ایمنی آسانسور اینجا بخوانید

انواع آسانسور

آسانسور ها در خصوصیاتی مثل کابین یکی هستند. اما نحوه کارکرد مدل های مختلف آسانسور ها باهم متفاوت است. برای مثال آسانسور های الکتریکی با نیروی محرکه برق کار می کنند. اما آسانسورهای مغناطیسی با نیروی محرکه مغناتیس کار می کنند. امروزه آسانسور ها به پنج دسته الکتریکی، مغناطیسی، هیدرولیکی، وینچی و پنوماتیک طبقه بندی می شوند.

شماره ی یک: آسانسور های کششی

اساس کار آسانسور های کششی نیروی اصطکاک بین سیم بکسل‌ها و فلکه کشش موتور است. بر روی فلکه این موتور تعدادی کابل فولادی (اصطلاحاً سیم بکسل) وجود دارد که از یک سمت به کابین آسانسور و از سمت دیگر به وزنه‌های آسانسور که درون قابی فلزی به نام قاب وزنه قرار دارند، متصل است. با کمک این وزنه، نیروی کشش لازم برای حرکت کابین کاهش می‌یابد. جنس این وزنه‌ها معمولاً از چدن یا بتن است.

👈خرید آنلاین موتور آسانسور👉

👈خرید آنلاین وزنه تعادل آسانسور👉

شماره ی دو: آسانسور های هیدرولیکی

در آسانسور ( بالابر یا آسانبر) های هیدرولیک قاب وزنه وجود ندارد. بنابراین سیستم جک هیدرولیکی باید تمامی کابین و مسافران را جابه‌جا کند. آسانسور های هیدرولیکی نسبت به آسانسور های کششی نیاز به موتورهای قوی تری دارند. آسانسور های کششی یک موتور سه فاز غوطه ور در روغن دارند. در کنار موتور آسانسور هیدرولیکی یک شیر الکتریکی مخصوص که اصطلاحاً پاور یونیت نامیده می‌شود، وظیفه تأمین فشار روغن برای جک هیدرولیک را داراست. آسانسور های هیدرولیکی نسبت به آسانسور های کششی هزینه بیشتری دارند. اید به همین دلیل است که هنوز به صورت فراگیر در کشور ما به عنوان آسانسور های خانگی جا نیوفتاده اند. این درحالیست که در اروپا اکثر آسانسور های خانگی از نوع هیدرولیکی هستند.

شماره ی سه: آسانسور های مغناطیسی

در آسانسور های مغناطیسی ریل‌ها و تجهیزات متصل شده روی دیوار چاه آسانسور با مغناطیس دائم نقش استاتور را بازی میکنند. و موتور و کابین آسانسور نقش روتور را ایفا می‌کنند. با اتصال جریان برق به استاتور، میدان مغناطیسی ایجاد می شود. و به روتور القا می گردد. با قطع و وصل شدن میدان مغناطیسی ایجاد شده و القای جریان برق به وسیلهٔ سیم پیچ‌های استاتور، سیم پیچ‌های تعبیه شده روی روتور باردار شده و کابین به حرکت در می‌آید. بنابراین در آسانسور های مغناطیسی اجزایی نظیر وزنه تعادل، کابل فولادی، موتورخانه و .. وجود نخواهد داشت. آسانسورهای مغناطیسی بسیار ایمن‌تر از آسانسورهای معمولی هستند اما از لحاظ قیمتی بسیار گران‌تر اند.

شماره ی چهار: آسانسور های وینچی

آسانسور وینچی نوعی بالابر است که با زنجیر یا طناب فولادی آویزان شده و نیروی رانش به طریقی به غیر از اصطکاک به آن وارد می‌شود. در این نوع آسانسورها قاب وزنه وجود ندارد.

شماره ی پنج: آسانسور پنوماتیک

به آسانسور پنوماتیک، آسانسور وکیوم یا خلاء نیز می‌گویند. چرا که این آسانسور نیرو محرکه‌ی خود را از سیستم مکش هوا می‌گیرد. آسانسورهای پنوماتیک که معمولا برای ساختمان‌های 2 تا 4 طبقه مورد استفاده قرار می‌گیرند، از یک سیلندر مدور عمودی تشکیل شده‌اند که از جنس ورق‌های پلی کربنات است و یک کابین کواکسیال درون آن قرار دارد.