کابین آسانسور

گروه صنعتی آسانسور و پله برقی بهران | اجزای آسانسور | همه چیز درباره کابین

 

 

همه چیز درباره کابین آسانسور

یکی از مهمترین بخش های آسانسور کابین آن است. که اگر نباشد استاده از آسانسور غیرممکن خواهد بود. کابین آسانسور از گذشته تا کنون تغییرات بسیاری داشته است تا به حالت امروزی خود رسیده است. در این مقاله شما را با تمام نکاتی که باید درباره ی کابین بدانید آشنا می کنیم.

کابین آسانسور چیست؟

اجزای کابین آسانسور

کابین آسانسور معمولاً اتاقکی فلزی است که در بین یک فضای ریلی قرار می گیرد و همینطور از سیم بکسل و یا طناب فولادی برای جابجایی آن استفاده می شود. این اتاقک به صورت عمودی آویزان بوده و حرکت می کند. در این محفظه مسافر یا بار یا هر دو جای می گیرند. بزرگ ترین قسمت آسانسور از سه بخش عمده تشکیل می شود :

• • چارچوب که اصطلاحا « یوک » نامیده می شود. که این چارچوب خود به چند بخش از جمله به یوک بالا ( cross – head ) و یوک پایین (planker) تقسیم می شود. یوک خودشامل سه بخش یوک بالا، ستونهای کناری و یوک زیرین می باشد.

• • سکو که مسافرین و یا بار بر روی آن قرار می گیرند.

• • دیواره ها که به عنوان حفاظ بکار می روند.

بخش مهم دیگری که اغلب کابین ها دارای آن هستند درب کابین است. وجود درب برای کابین طبق استاندارد اغلب کشورها اجباری است. نقش عمده درب کابین حفاظت از مسافرین است تا احتمال برخورد با دیواره چاه به هنگام حرکت کابین به صفر برسد.

 

ساختمان کابین آسانسور

در آسانسورهای کششی ممکن است سیم بکسل ها بطور مستقیم به شاسی متصل شوند و یا پس از پیچیدن به دور فلکه هرزگرد روی کابین یا زیر آن که به یوک متصل هستند، به کابین ارتباط پیدا کنند.

کفشک های لغزشی یا غلتکی در چهار گوشه کابین روی یوک ها تعبیه می گردند تا کابین را در طول ریل های راهنما هدایت کنند.

ساختار یوک نه تنها از نظر قدرت آن مهم است بلکه تنظیم آن باید به گونه ای باشد که از انحراف، به ویژه در هنگام استفاده از کفشک های غلطکی مصون بماند. انحراف و کج شدن یوک ها پس از ساخت آنها ایجاد مشکل می کند ولی رفع اشکال فوق هر چند سخت خواهد بود ولی غیر ممکن نیست، و لذا لازم است که اجزاء نصب یوک ها از دقت خاصی برخوردار باشد.

 

 

جنس بدنه کابین آسانسور

بدنه کابین از جنس ورق فولادی به ضخامت حداقل ۱٫۵ میلی متر و کف و سقف آن حداقل ۲ میلی متر است. بدنه را به صورت لته های به عرض ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر و به طول ارتفاع کابین می سازیم و به یکدیگر پیچ و مهره می کنیم. لبه لته ها حداقل به اندازه  ۳٫۵ سانتی متر بر میگردد تا ضمن امکان پیچ و مهره نمودن آنها به یکدیگر، باعث تقویت بدنه نیز شود. ارتفاع مفید کابین حداقل ۲ متر می باشد.

ابعاد کابین آسانسور

نکته مهمی که می بایست در مورد کابین های آسانسور به آن دقت شود این است که معمولاً کابین ها دارای کف مخصوص برای ایستادن هستند. همینطور دیواره هایی دارند که از بار یا مسافر نگهداری می کنند. کابین ها در هر طبقه توقف دارند و همینطور تراز بار و مسافر را در زمان ورود و خروج رعایت می کنند. یکی از موضوعات مهم که همیشه از سوی شرکت آسانسور تاکید می شود وضعیت تلرانس توقف کابین است. تلرانس می بایست از سطح تراس ورودی تنها 25 میلی متر بیشتر باشد!

ابعادی که برای کابین هایی آسانسور در نظر می گیریم بر اساس ظرفیت جابجایی مسافر متفاوت خواهد بود و البته که به سطح ترافیک نیز بستگی دارد. به طور کلی شرایط به صورتی است که مثلاً برای ظرفیت 900 کیلوگرم، نیاز به حداکثر مساحت 2.2 متر بوده و نباید بیشتر از این مقدار باشد. گاه آسانسورها از نظر ابعاد به درستی طراحی نمی شوند و سریعاً به مشکل بر می خورند.

 

 

موارد موثر بر ابعاد کابین

ظرفیت باری

ابعاد کابین آسانسور با توجه به سطح مورد نیاز بار با نفر از جداول استاندارد استخراج می شود. در آسانسورهای خاص مانند خودروبر و تخت بر، برانکاردبر و یا ویلچربر، کابین جهت ورود تجهیزات به داخل آن دارای ابعاد خاصی است که باید رعایت شود. البته پیش از ساخت کابین باید ابعاد داخل چاه آسانسور کاملا بررسی و اندازه گیری شود. سپس ابعاد نهایی کابین آسانسور محاسبه گردد. حدفاصل بین بدنه کابین و سطح داخلی دیواره چاه آسانسور باید حداکثر ۵ سانتی متر و حداقل ۲ سانتی متر مدنظر قرار گیرد.

طبق استاندارد ۸۱- EN سقف کابین باید به نحوی باشد که حداقل بتواند وزن دو نفر را بدون انحراف دائمی در آن تحمل کند.

جنس بدنه

جنس کف کابین نیز از ورق فولادی است. البته ممکن است جهت کاهش سر و صدا مقداری چوب نیز در آن بکار رود. روی کف جهت تزئینات داخل کابین از سنگ گرانیت، سرامیک و با کف پوشش ضد خش و در کابین های خودرو بر از ورق آجدار استفاده می شود.

بدنه کابین نیز با توجه به کاربری آسانسور می تواند از پوشش های فرمیکا یا استیل روی تخته های نئوپان تزئین گردد.

در آسانسورها فرض بر این است که بار، حداکثر با ظرفیت بیش از ۲۵ درصد در هر بارگیری وارد کابین آسانسور نمی گردد. اما در آسانسورهای باری به خصوص خودرو بر ممکن است مجموع خودرو و بار از حداکثر بار مجاز که کابین برای آن طراحی شده است، فراتر رود.

کف کابین باید تا حدی بارگیری شود که بدون اعمال نیروهای زیاد به کفشک های راهنما کابین در مرکز ثقل خود به صورت آویزان و معلق باقی بماند و این ویژگی به عنوان بالانس کردن در حالت سکون شناخته می شود. در آسانسورهایی که از کفشک های راهنما نوع غلتکی استفاده می شود این غلتکها در معرض نیروهای بزرگی قرار می گیرند و ممکن است دچار مشکل شوند و لذا بالانس بودن کابین در مرکز ثقل خود از اهمیت خاصی برخوردار است.

در آسانسورهای پانورامیک، بخشی از دیواره چاه و کابین شیشه ای است و هدف از این نوع آسانسورها در داخل ساختمان و یا خارج از آن، جابه جایی ایمن همراه با مشاهده مناظر در مدت جابه جایی است. کابین را می توان با دیوارها، دربها و کف شیشه ای تولید کرد. که شیشه و شکل آن با توجه به نظر مهندس معمار یکی از عناصر معماری است که به شکل های مختلف با توجه به سطح و نوع کاربری ساختمان می تواند ساخته شود. حداقل ضخامت شیشه (لمینیت) مجاز ۱۱ میلی متر است.

 

قیمت کابین آسانسور

قیمت کابین آسانسور به عوامل مختلفی بستگی دارد:

• • نوع متریال

• • ابعاد کابین آسانسور

• • ظرفیت کابین آسانسور 

• • نوع کاربری

خرید کابین آسانسور

طرح نهایی کابین آسانسور تاثیر زیادی روی پروژه شما خواهد داشت و باعث میشود خروجی نهایی کار با کیفیت تر و مناسب تر شود. بنابراین از انتخاب های حساس شما هنگام خرید آسانسور است. ما در گروه صنعتی بهران مشاوره فنی لازم را در حوزه خرید کابین آسانسور ارائه می دهیم. کافیست با شماره های ما تماس بگیرید.

 

 

اجزای تشکیل دهنده کابین آسانسور

احتمالاً برای شما هم جالب است که از اجزای تشکیل دهنده کابین آسانسور بیشتر بدانید! کابین آسانسور معمولاً از جنس ورق های گالوانیزه سیاه است. البته که ضخامت بدنه کابین بسیار مهم است. حداقل ضخامت بدنه کابین باید 5/1 میلی متر باشد و این رقم برای کف و سقف کابین نیز 2 میلی متر است. نکته ای که وجود دارد، این است که معمولاً ورق ها به صورت یکپارچه اجرا نمی شوند.

یعنی به شکل مدول هایی هستند که به صورت بهم پیچیده اجرا شده و عرض 30 سانتی متری دارند. طول این ورقه ها نیز 2 متر است. پیچی که ورق ها را به هم وصل میکند اهمیت زیادی دارد و معمولاً باید از نوع m6 یا m8 باشد.

معمولاً از جنس استیل ضد خش نیز برای کابین آسانسور استفاده می شود. گاه نیز از جنس های ام دی اف و یا جنس های ترکیبی مثل ترکیب استیل و ام دی اف نیز کمک گرفته می گیرند. ترکیب استیل و آینه بهترین گزینه برای کابین خواهد بود. استیل های دکوراتیو رنگی مانند رنگ های دودی، مسی، نقره ای و طلایی برای کابین آسانسور بهترین گزینه هستند.

جنس کابین نیز باید استاندارد باشد و این موضوع روی کیفیت و طول عمر آسانسور تاثیر زیادی می گذارد.

تجهیزات داخلی کابین آسانسور

دکمه های اضطراری که در داخل کابین آسانسور قرار می گیرد و همینطور نمراتور نمایشی از موارد بسیار مهمی است و باید در مکان مناسب خود قرار بگیرد.

مثلاً دکمه های زنگ و توقف اضطراری در قسمت پایین در کابین قرار می گیرند. همینطور بسیار مهم است که این دکمه ها در ارتفاع 890 میلی متری نصب شوند. از سوی دیگر بالاترین دکمه در ارتفاع 1370 میلی متر اجرا می شود. فضای داخل کابین می بایست از نظر نور مشخص و روشن باشد و سطح روشنایی آن نیز اهمیت زیادی دارد.

دستگیره هایی که برای درب کابین نصب می شوند می بایست ارتفاع 900 میلی متری داشته باشند و همه این موارد باید توسط شرکت آسانسور رعایت شود.

حال فرض کنید که ظرفیت مورد نظر بیش از 2500 کیلوگرم به ازای هر 100 کیلوگرم باشد به این ترتیب نیاز است که مساحت داخل کابین نیز ارزیابی شود و برای ظرفیت بیش از 20 نفر می بایست مساحت نیز بیشتر شود.

|درباره بزرگ ترین کابین آسانسور دنیا بخوانید! |

الزامات کابین آسانسور

• • ارتفاع مفید داخل کابین و نیز ورودی ان  باید حداقل ۱۹۵ سانتیمتر باشد. ورودی های کابین باید مجهز به درب باشد. در مقررات ملی ساختمان مبحث پانزده، ارتفاع مفید ورودی کابین در طبقات ساختمان ۲ متر است. 

• • کابین باید بوسیله دیواره ها، کف و سقف کاملا مسدود شود. تنها مجاری مجاز عبارتند از: ورودیها، دربها و دریچه های اضطراری، محفظه های تهویه، دیواره‌ها.

• • کف و سقف کابین نباید از مواد قابل اشتعال و یا تولیدکننده گاز و دودهای خطرناک ساخته شود.

• • در کابینهای با درب بدون منفذ باید روزنه های تهویه هوا (با سطح حداقل یک درصد مساحت کابین) در قسمت بالا و پایین تعبیه گردد. روزنه های مذکور باید بگونه ای باشند که میله ای به قطر ۱ سانتی متر از آن عبور نکند.

• • روشنایی کابین باید دائمی بوده و در محل کلید فرمان و کف کابین به میزان حداقل ۵۰ لوکس تامین گردد. درصورت استفاده از لامپهای التهابی باید دست کم از دو لامپ موازی استفاده گردد. در زمان قطع برق، منبع برق اضطراری باید بتواند حداقل لامپ یک واتی را به مدت یک ساعت روشن نگه دارد. 

• • کابین باید مجهز به سیستم اعلام خطر (زرد رنگ) بوده که به سهولت قابل تشخیص و در دسترس باشد. برق ان نیز باید از طریق منبع روشنایی اضطراری تامین گردد. سیستم یاد شده اکثرا شامل شاسی به شکل زنگ، سیستم آیفون، ارتباط تلفنی یا وسیله مشابه است. در صورتی که تراول بیش از ۳۰ متر باشد باید سیستم آیفون یا مشابه آن ارتباط بین کابین و موتورخانه را برقرار نماید.

• •  بار اسمی کابین شامل حداکثر تعداد نفرات و حداکثر کیلوگرم بعلاوه ی اسم فروشنده و شماره سریال ساخت آسانسور باید در داخل کابین مشخص گردد.

• •  دکمه زنگ اخبار و توقف اضطراری باید پایین ترین دکمه بوده و در ارتفاع ۸۹ سانتیمتری نصب شود. بالاترین دکمه نیز نباید بیش از ۱/۳۷ متر از کف کابین باشد.

• • تعبیه هواکش برای کابین درب دار الزامی میباشد.

• • دستگیرهای بر روی یکی از دیوارههای کابین ترجیحا دیواره پشتی در فاصله حدود ۲۰ میلی متر از دیواره و در ارتفاع ۹۰ سانتیمتر از کف کابین نصب گردد.